Czy tyko ja mam takie marzenie, aby zostawić samą siebie? Wyjść ze swego ciała i patrzeć na siebie innymi oczami, oczami obcej osoby. Móc zobaczyć siebie tak, jak robią to inni.
Tak siadając na łące, mieć umysł wolny od myśli i wiedząc, że ta 'druga' ja jest gdzieś indziej, bo mnie już w niej nie ma. Ale kiedyś trzeba powrócić, a potem nienawiść do samej siebie będzie się zwiększać, a ja nie chcę siebie nie nienawidziec.
Piękny pomysł wpada do głowy, jednakże chwile potem do głowy wpada także wiele konsekwencji. I nie da się mieć pięknego życia. Niesamowite jest to, że mimo wielu problemów potrafimy żyć szczęśliwie, to właśnie jest piękne, tego nie da się wyśnić, nie da się też wymarzyć, bo to jest tak nieprawdopodobne, że nie spotkamy tego nigdzie. Jednakże ja mam, ciągle mam tą nadzieję, że kiedyś będę mogła wybiec na ulicę i krzykną "jestem tak szalenie szczęśliwa"
Bo życie nigdy nie rozda nam idealnie dopasowanych kart, naszym zadaniem jest samemu wyławiać poszczególne karty z wymieszanej talii.
"To tylko 10 procent szczęścia,
20 procent umiejętności,
15 procent skoncentrowanej siły woli,
5 procent radości,
50 procent bólu,
I stuprocentowy powód by zapamiętać to imię"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz